II wojna światowa sprowadziła na rodzinę żydowskiego pianisty, Władysława Szpilmana, pasmo cierpienia i upokorzeń. By przeżyć, wyprzedaje cały swój majątek za śmieszne pieniądze. Los zmusza muzyka do pożegnania się ze swoim największym skarbem - fortepianem. Szpilman zarabia na utrzymanie całej rodziny grając w kawiarni, gdzie spotykają się członkowie "elity" getta. Gdy Niemcy zaczynają wywozić Żydów do obozów pracy, rodzina muzyka, tak jak wszystkie inne, zostaje zagnana do bydlęcego wagonu. On sam ucieka przeznaczeniu w ostatniej chwili, uratowany przez żydowskiego policjanta. Wydostaje się z getta, pomieszkuje u polskich przyjaciół. Wybuch powstania warszawskiego zmusza go do kolejnej walki o przetrwanie.